Een behuizing voor een nieuwe afdeling informatie-technologie in de kop van het wetenschapsmuseum Nemo te Amsterdam. Dit smalle, drie verdiepingen hoge bouwwerk is als een meccanodoos ontworpen, waardoor toekomstige veranderingen makkelijk kunnen worden doorgevoerd. Door zijn oranje kleur onderscheidt het zich duidelijk van de architectuur van Renzo Piano, een eis van de meester! De onderste laag met Studio Bits en Co is open. Hier kunnen scholieren na een bezoek aan het museum opdrachten maken. De bovenste laag bestaat uit twee met glas gesloten lesruimtes voor wisselend gebruik.
Alle onderdelen zijn duidelijk afleesbaar. Niets wordt verhult. De staalconstructie, het glas, de kabels voor de datacommunicatie, de luchtbehandelingsinstallatie, alles is binnen het ontwerp als een zelfstandige laag uitgewerkt. Het bouwdoosprincipe is versterkt door elke balk en kolom te voorzien van codes, die voorkomen op de werktekeningen van de staalconstructeur. Het geheel heeft hierdoor in alle opzichten een educatief karakter. Dit ontwerp is in samenwerking met Kossmann en de Jong tentoonstellingsarchitecten tot stand gekomen.